وجود اطلاعات نامتقارن، دو پدیده کژگزینی و کژمنشی را در بازار بیمه درپی دارد. در طول زمان، به دلیل آگاهی از سطح ریسک خود هر یک از دو طرف قرارداد، میزان عدم تقارن اطلاعات ممکن است کاهش یابد. بیمه ی درمان تکمیلی در ایران، برخلاف انواع دیگر بیمه، به صورت گروهی ارایه می شود، بنابراین در این بازار، اطلاعات نامتقارن علاوه بر بعد فردی، بعد گروهی نیز دارد. در این مقاله، ابتدا با استفاده از آزمون همبستگی مثبت، وجود اطلاعات نامتقارن بین گروهی بررسی می شود. سپس، با توجه به نبود کژمنشی در بیماری های حاد بیمارستانی، کژمنشی از کژگزینی تفکیک می شود. سرانجام، با استفاده از تغییرات قراردادهای بیمه طی زمان، کژمنشی از آگاهی از سطح ریسک خود تفکیک می شود. داده های مورد استفاده در این تحقیق، شامل مشخصات افراد بیمه شده، ویژگی های قرارداد و تمامی خسارت های پرداختی به تفکیک نوع بیماری و تاریخ پرداخت خسارت است که از داد ه های ثبتی بیمه گذاران درمان گروهی شرکت بیمه آسیا، طی سال های 1390-1395، برگرفته شده است. نتایج، شواهد معنی داری از تقارن اطلاعات در بیماری های حاد بیمارستانی نشان نمی دهد، لذا با توجه به نبود کژمنشی، کژگزینی نیز در این نوع از بیماری وجود ندارد. در گروه بیماری های پاراکلینیکی، اطلاعات نامتقارن مشاهده می شود که به علت وجود کژمنشی می باشد، در هر دو گروه بیماری، شواهدی مبنی بر آگاهی از سطح ریسک خود بیمه گذاران به چشم می خورد.

مقدمه: اطمینان و آسودگی خاطر انسان ها در مواجهه با خطرات و بیماری ها، هم در زندگی شخصی و هم در توسعه رشد اجتماعی و اقتصادی جامعه تاثیر بسزایی دارد. بیمه درمان از بیمه های رایج در ایران است که به دو شکل بیمه اولیه (پایه) و بیمه تکمیلی (اختیاری) موجود است. با توجه به رشد تکنولوژی و هزینه های هنگفت درمان، برای ارتقای نظام سلامت ایران، وجود بیمه های درمان با پوشش های مناسب، بیش از پیش در کشور احساس می شود.روش: در این تحقیق داده های اطلاعاتی از طریق منابع معتبر داخلی و خارجی و نیز استفاده از شبکه اینترنت جمع آوری شده و برای مقایسه داده های مالی، از دلار امریکا استفاده شده است.یافته ها: وضعیت نظام سلامت و نیز بیمه های غیرزندگی مانند بیمه درمان ایران در دنیا و به ویژه با تعدادی از کشور های توسعه یافته و نیز کشور های منطقه خاورمیانه و اسلامی مطالعه و مقایسه شده است.بحث: مدلی برای توسعه بیمه تکمیلی درمان در ایران ارائه شده است.

در این مقاله، با استفاده از داده های سری زمانی سالانه طی دوره 1387-1369، رابطه بین درآمد سرانه، نرخ تورم، نرخ بیکاری، نرخ باسوادی و قیمت بیمه با تقاضای بیمه درمان تکمیلی بررسی می شود (از آزمون هم جمعی انگل-گرنجر، برای بررسی رابطه بلندمدت بین متغیرها و تقاضای بیمه درمان تکمیلی استفاده شده است). بدین منظور آمار و اطلاعات مربوط به چهار شرکت بیمه ای جمع آوری شده است.نتایج به دست آمده نشان می دهد که رابطه بلندمدتی بین متغیرهای اقتصادی و تقاضای بیمه درمان تکمیلی وجود دارد. یافته ها نشان دادند که درآمد ملی سرانه و نرخ باسوادی با تقاضای بیمه درمان تکمیلی رابطه مثبت و معنی داری دارد، در حالی که قیمت بیمه درمان تکمیلی، نرخ تورم و نرخ بیکاری تاثیر معنی داری بر تقاضای بیمه درمان تکمیلی ندارد.

سابقه و هدف: ماهیت بیمه مشارکت در خسارت و جایگزین نمودن اطمینان به جای عدم اطمینان است، بنابراین بیمه به عنوان یک روش مقابله با خطر پاسخی به شرایط نامطمئن و پر مخاطره است. لذا این مطالعه به منظور بررسی تاثیر بیمه درمان تکمیلی بر میزان کیفیت زندگی خانوار انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 380خانوار 1393 در شهرستان بابل در دو گروه تحت پوشش بیمه های درمان تکمیلی و عدم پوشش بیمه تکمیلی انجام شد. کیفیت زندگی با استفاده از پرسشنامه WHOQOL-BRE در دو گروه بررسی و مورد مقایسه قرار گرفت. دامنه امتیاز از 120-24 می باشد. نمره 60 و کمتر از آن کیفیت زندگی پایین و بالاتر از 60 برای کیفیت زندگی بالا در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین نمره کیفیت زندگی در گروه دارای بیمه تکمیلی 86.75±10.77 و در افراد بدون بیمه تکمیلی برابر 68.07±13.43 بوده است (p<0.001). از بین 254 خانواده ای که سطح بالایی از کیفیت زندگی را تجربه می کردند، 242 نفر آن ها بیمه تکمیلی داشتند. در حالی که از 126 خانواری که کیفیت زندگی پایینی داشته اند، 64 نفر آنها بیمه تکمیلی نداشته اند (p<0.001).نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که دارا بودن بیمه تکمیلی در افزایش سطح کیفیت زندگی خانوار موثر است.

یکی از روش های مهم پیاده سازی و گسترش سطح بهداشت و درمان در جامعه استفاده از پوشش های بیمه ای درمان تکمیلی است. رضایت قیمتی از جنبه های مهم رضایت مشتریان این خدمات است. از طرفی یکی از مفاهیمی که برای مطالعه عکس العمل مشتریان نسبت به قیمت به کار می رود، تمایل به پرداخت آنهاست. در این پژوهش برای جمع آوری داده های مربوط به رضایت قیمتی از پرسشنامه استاندارد ماتزلر و برای استخراج تمایل به پرداخت بیمه گذاران از روش ارزیابی مشروط به صورت کارت پرداخت استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش، بیمه گذاران درمان تکمیلی در شرکت بیمه ایران در شهر تهران با 383 پرسشنامه هستند. میانگین تمایل به پرداخت افراد برای تمدید بیمه درمان تکمیلی 46462.14 تومان (با انحراف معیار 19149.536) به ازای هر نفر و در هر ماه است. مدل بندی معادلات ساختاری و روش کمترین توانهای دوم جزئی با نرم افزار Smart PLS برای تحلیل داده ها به کار گرفته شد. نتایج حاکی از آن است که رضایت قیمتی به میزان 84.4 درصد از تغییرات تمایل به پرداخت را تبیین می کند و در بین ابعاد رضایت قیمتی، نسبت قیمت کیفیت بیشترین تاثیر و اعتمادپذیری قیمت کمترین تاثیر را بر تمایل به پرداخت بیمه گذاران دارد.

مقدمه: بیمه های پایه و مکمل درمان نقش مهمی در دستیابی به پوشش همگانی سلامت دارند. در کشورهای در حال توسعه بیمه های مکمل درمان مشکلات و نارسایی های عدیده ساختاری و سازمانی دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر بسته های خدمتی بیمه تکمیلی درمان صورت پذیرفت. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع کیفی با روش تحلیل چارچوبی می باشد که در سال 1400 صورت پذیرفت. 11 نفر از خبرگان سازمان بیمه ای و صاحبنظران در نظام سلامت، با روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه های پژوهش انتخاب شدند. برای تحلیل داده ها از نرم افزار MAXQDA استفاده شد. یافته ها: ابعاد الگوی بیمه مکمل درمان در ایران بر اساس تحلیل نظرات صاحبنظران و خبرگان در ایران شامل پنج بعد اصلی «قوانین و مقررات، پوشش خدمات، تقویت و ایجاد بازار رقابتی، تدوین استاندارد استفاده از خدمات و گایدلاین های درمانی؛ توسعه بیمه های مکمل» بود. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها تلاش برای تدوین بسته جامع خدمات مکمل درمان در کشور در راستای افزایش دسترسی مردم باید مدنظر سیاستگذاران قرار گیرد و ظرفیت مالی را برای مدیریت و تامین مالی پوشش همگانی سلامت افزایش یابد. انتظار می رود با توسعه علمی بیمه مکمل درمان کمک شایانی به پوشش همگانی سلامت در کشور صورت پذیرد.

یکی از مهم ترین ارکان بهبود خدمات بهداشت و درمان، وضعیت بیمه های تکمیلی درمان است که باعث افزایش دسترسی مردم به مراقبت های بهداشتی می شود. بیمه ی تکمیلی درمان در کنار بیمه های پایه ی درمان با سهم نزدیک به 18 درصد از پرتفوی صنعت بیمه، نقش مهمی در سیستم سلامت ایران ایفا می کند. نکته ی حائز اهمیت این است که بیمه ی تکمیلی درمان علاوه بر سودآوربودن برای شرکتهای بیمه، رضایت مشتری را نیز برآورده می کند که این امر مستلزم توجه و کاوش هرچه بیشتر در دو مقوله ی سنجش نیازمندی مشتری و محدودیت شرکتهای ارائه دهنده ی بیمه های تکمیلی برای پاسخگویی به نیاز مشتری است. در این پژوهش با تحلیل نیازمندی بیمه ی تکمیلی به کمک ترکیب گسترش عملکرد کیفیتفازی و تحلیل علل و آثار شکست، به ارائه ی مدلی برای طراحی بیمه ی تکمیلی درمان پرداخته شده است. همچنین عوامل شکست شرکتهای بیمه در پاسخگویی به نیاز مشتریان نیز شناسایی و رتبه بندی شده است.

هدف این مقاله، نحوه تاثیر فرهنگ ریسک بر عملکرد مدیریت ریسک در شرکت های بیمه ارایه کننده بیمه درمان تکمیلی را از دو منظر اقتصاد نیوکلاسیک و مدیریت ریسک بنگاه مورد بررسی قرار می دهد. روش شناسی: فرایند سلسله مراتبی (AHP) یافته ها: در این مقاله اصول ده گانه مدیریت ریسک و چهار فرهنگ مبتنی بر تیوری عقلانیت متکثر ارایه شد و عقاید و اصول اقتصاد نیوکلاسیک و مدیریت ریسک بنگاه برای شرکت های بیمه ارایه کننده رشته بیمه درمان تکمیلی مورد بررسی قرار گرفت. یافته های این پژوهش نشان می دهد که اصول «مدیریت ریسک بنگاه» با وزن 1/62 درصد نسبت به «اقتصاد نیوکلاسیک» با وزن 9/37 بالاترین رتبه را نسبت به هدف کلی بدست آورده است. همچنین معیارهای «اشتهای ریسک» و «تفکیک اقدامات و مدیریت ریسک» در انتخاب مدیریت ریسک بنگاه بیشترین وزن را نسبت به دیگر معیارها کسب کردند. نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش این نتیجه حاصل می شود که مبانی فرهنگ ریسک با اصول مدیریت ریسک بنگاه سازگارتر است ولی این بدان معنا نیست که اصول مدیریت ریسک بنگاه و اقتصاد نیوکلاسیک نمی توانند به صورت همزمان در یک شرکت مورد استفاده کارا قرار گیرند. بلکه شرکت های بیمه ترکیبی از این دو اصل را انتخاب می کنند. به عبارت دیگر شرکت های بیمه ترکیب مختلفی از چهار رویکرد مبتنی بر تیوری عقلانیت متکثر را انتخاب می کنند. همچنین با توجه به اینکه نگرش بیمه مرکزی نسبت به راهبرد ریسک دارای اثراتی بر فرهنگ ریسک شرکت های بیمه می باشد توصیه می شود بیمه مرکزی در این زمینه نگرش بهینه ای را با توجه به شرایط و اقتضایات صنعت بیمه کشور اتخاذ کند.

زمینه. با توجه به اختصاصی شدن محیط بازار در بخش های مختلف و افزایش رقابت بین سازمان های مختلف در هرحوزه، شناسایی شاخص های تخصصی وفاداری مشتریان و اولویت بندی آن درجهت بهبود نحوه ارائه خدمات بیمه درمانی تکمیلی ضروری است. بنابراین، این مطالعه با هدف شناسایی، اولویت بندی و ارزیابی عوامل موثر بر وفاداری مشتریان بیمه تکمیلی درمان انجام گرفت. روش کار. پژوهش حاضر یک مطالعه اکتشافی، با رویکرد ترکیبی ( کیفی –,کمی) می باشد. در بخش کیفی با 20 نفر از اعضاء هیئت علمی دانشگاه، مدیران و کارشناس شرکت های بیمه استان خوزستان مصاحبه شد و در بخش کمی 380 نفر از اعضاء بیمه درمان تکمیلی به عنوان نمونه انتخاب شدند. در قسمت کیفی ابتدا با استفاده از یک مرور دامنه ای محورهای اصلی استخراج شد. سپس در دو مرحله مصاحبه مولفه های مربوطه استخراج و با استفاده از روش تحلیل داده بنیاد کدگذاری و دسته بندی گردید. سپس هر یک از محورها، با استفاده از AHP فازی اولویت بندی شد. در ادامه از نتایج کیفی یک پرسشنامه طراحی و بین جامعه مطالعه توزیع گردید. در نهایت داده ها وارد نرم افزار SmartPLS شد و از طریق رویکرد معادلات ساختاری (PLS_SEM) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها. 38 مطالعه به وسیله مرور دامنه ا ی بررسی شد. پس از انجام مرحله مصاحبه نیمه ساختار یافته، نهایتا 5 شاخص شامل: رضایت مشتری، اعتماد مشتری، قصد خرید مجدد، توصیه به دیگران و ترجیح نام تجاری مورد تایید قرار گرفت. نتایج نشان داد که به ترتیب رضایت مشتری (0/269)، قصد خرید مجدد (0/233)، ترجیح نام تجاری (0/196)، اعتماد مشتری (0/155)، توصیه به دیگران (0/147) بیشترین اهمیت را در ایجاد وفاداری مشتری دارند. نتیجه گیری. با توجه به مطالعه حاضر رضایت مشتری بیشترین اولویت را در بین عوامل موثر بر وفاداری را به خود اختصاص داده است لذا مدیران شرکت های بیمه با تمرکز بیشتر بر رضایتمندی بیمه شدگان، سطح وفاداری مشتریان را به سازمان ارتقا دهند.